Gündüz Modu

Hikayeler

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 9

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

Artık Ramazan çavuşlarla hısım olmuştuk, ertesi günü bize kahvaltıya geldiler. Akrabamızın düğünü de bitmek üzereydi, bizim evde yatılı kalan kızlar da artık kendi evlerine döneceklerdi. Babam Rama...

Devamını Oku →

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 8

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

Uykumun en tatlı yerinde, bodrumun kapısı tıkladı, birkaç kere. Saat kaç idi ve gelen kimdi bilmiyordum. Uyandım, ama kapıyı açmadım, yorganı çektim kafama ve tekrar uyumak istiyordum. Fakat birkaç...

Devamını Oku →

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 7

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

Evden çıkmadan önce birşeyler atıştırdım, kahvaltıyla duruyordum. Vedat Selim'in yanına gideceğini söylemişti. Karnımı doyurduktan sonra atladım arabaya Selim'lere gittim. Fakat Selim'in annesi, bi...

Devamını Oku →

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 6

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

Nurcan arabada da elimi bırakmadı. Elimi, sadece vites değiştireceğim zaman bırakıp, hemen yeniden tutuyordu. Liseli aşık kızlar gibiydi. Halen çözememiştim bu kızı, bazen çok saf diye düşünüyordum...

Devamını Oku →

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 5

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

Vedatların evinin önünde, birisi Ankara plakalı, diğeri de Alman plakalı olmak üzere iki araba vardı. Alman plakalı olan araç, hani bizim Almancı Türklerle özdeşleşmiş bir marka idi. Çok kızıyordum...

Devamını Oku →

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 4

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

Ertesi sabah bodrumun demir kapısının vurulmasıyla uyandım. Yatakta gerinirken kapı tekrar vuruldu ve "Harun abii, harun abii!" diye seslenildi. Bir kız sesiydi, ama kime ait olduğunu çıkaramadım. ...

Devamını Oku →

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 3

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

Evde biraz daha oyalanıp, tekrar düğüne giderim diye düşünmüştüm, çünkü daha halalarımın ve amcalarımın oğullarıyla görüşmemiştim. Ama sonra gitmekten vazgeçtim, nasıl olsa düğün 3-4 gün sürecekti....

Devamını Oku →

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 2

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

"Bir saniye Zeynep, açıyorum!" dedim. Fidan da aniden çırpınmayı bırakmıştı, elimi çektim ağzından. Aceleyle pantolonlarımızı çektik ve üstümüzü başımızı düzelttik. Kapıyı açtım. Zeynep sinirli bir...

Devamını Oku →

KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI 1

🔛 KÖYÜMÜZÜN AMCIKLARI (ÖZEL)

Tüm itirazına rağmen külodunu da indirdim aşağıya. Amı hafif kıllıydı. Islak dilimi küçücük pembe am dudaklarına değdirdiğimde irkildi. Amını yalamaya başladığımda, Fidan gözlerini kapamış, dudakla...

Devamını Oku →

AH BU TÖRELER 132

🔛 AH BU TÖRELER (ÖZEL)

Zile bastım, içerden sesler geliyordu. Kapıyı Refiye’nin en küçük kız kardeşi Raziye açtı. İstanbul’da yaşayan Raziye ablalarının aksine başı açık bir kadındı. Dizlerinin üzerine gelen siyah etekle...

Devamını Oku →

AH BU TÖRELER 131

🔛 AH BU TÖRELER (ÖZEL)

Simge Hanım Refiye’nin yaşlarında, uzun boylu ve kapalı bir kadındı. “Hoş geldiniz, buyurun!” diyerek karşısındaki kanepeye oturmamızı istedi. Kanepeye oturduğumuzda ise, “Aa, olmadı ama şimdi!” de...

Devamını Oku →

AH BU TÖRELER 130

🔛 AH BU TÖRELER (ÖZEL)

Gonca’yı sonunda sikecek olmanın verdiği keyifle Şaheser anneyi almaya gittim. Kapıyı Zarife açtı. Beni görür görmez, “Oo enişte bey hoş geldin!” diyerek yanaklarımdan öptü. Çiçekli uzun ve bol ba...

Devamını Oku →

AH BU TÖRELER 129

🔛 AH BU TÖRELER (ÖZEL)

Masaya geldiğimde ayağa kalktı, sıcak bir gülümseme belirdi yüzünde. Uzun zaman sonra karşımdaydı Gonca. “Hoş geldiniz, kusura bakmayın sizi işlerinizin arasında rahatsız ettim ama önemli bir mesel...

Devamını Oku →

AH BU TÖRELER 128

🔛 AH BU TÖRELER (ÖZEL)

Sabah çalan telefonla uyandım. Saat sekizi geçiyordu. Özlem arıyordu. “Sabah sabah ne oldu gene?” diye söylenirken açtım telefonu. Özlem’in sesini beklerken Şaheser annenin heyecanlı ve gür sesi ka...

Devamını Oku →

AH BU TÖRELER 127

🔛 AH BU TÖRELER (ÖZEL)

Ben kapıyı kapatırken girişin ışığı yandı. Aysel karşımdaydı. Sinirli hali yüzünden kolayca anlaşılıyordu. “Nerde kaldın?” diye sordu hemen. “Arkadaşlarla takıldım.” dediğimde, “Hadi hadi, yalan sö...

Devamını Oku →